groetjes

(Kiek in tuin)

(Onze afrikaanse klederdracht)

Hallo allemaal

Een kort berichtje dat alles goed gaat. Marcel gaat misschien een auto kopen, die heeft hij nodig voor zijn werk, maar we vinden het ook veiliger. Hoewel je in Kampala makkelijker met het openbare vervoer kan reizen. We hebben een auto gezien voor ongeveer 3ooo euro, een Toyota en motorisch is die helemaal ok. Maar wel veel geld natuurlijk, al krijgen we er na 2 jaar ook wel veel voor terug omdat het een makkelijk in te ruilen autootje is. Marcel krijgt een ruime kilometervergoeding, dus dat is natuurlijk ook wel prettig.

Ik, Kiki, ben geinterviewd op mijn werk afgelopen vrijdag. Er kwamen 2 journalisten langs, zij interviewden verschillende organisatie's die te maken hebben met jongeren. Ik moest een intervieuw in het Engels houden en dat was best lastig! Maar mijn collega's vonden dat ik het goed deed! We krijgen de videotape zodat ook wij deze kunnen gebruiken voor netwerken.

Gisteren zijn we wezen zwemmen, dat is toch een heerlijke luxe in Afrika, elke dag mooi weer! Zelf als het regent komt de zon alweer vrij snel tevoorschijn.

Liefs Kiki en Marcel

(Mas in tuin)

Entebbe Garden

Victoria Lake

(Aap in de Botanische tuin)

(4 op een rij)

housewarming

(Kiki en buurmeisje)

Om een beetje in contact te komen met de mensen hebben wij gisteren een house-warming gehouden. Op zijn westers/oegandees. Dat betekent bier en wijn voor de mzungu's en kip en varken voor de Oegandesen. En het was een succes. Wel een heel geregel (zonder auto), want je moet alles ergens anders vandaan halen.

Kiki heeft haar eerste werkweek achter de rug. Ze werkt in een behoorlijke achterbuurt, dus erg armoedig. Met armoede word je hier soms/vaak behoorlijk geconfronteert, de gemmidelde Oegandees heeft weinig tot niets. Dus genoeg te doen hier qua ontwikkelingswerk! We zijn ons allebei aan het orienteren op deze ontwikkelingsmarkt en het schrijven van proposals.


Wij zijn ook allebei behoorlijk druk om onze weg in het land, de gewoontes, de armoede, de chaos, maar ook de geweldige vriendelijkheid van mensen te vinden. Het geeft elke dag weer veel reden tot gesprekken.

Tegenwoordig skypen we in een cafe, je betaalt dan westerse prijzen voor een kop koffie en een milk-shake (mmmmm, heerlijk hoor met 25 graden) en dan kun je 2 uur internetten met een snellere verbinding! Hoera!!!

Morgen hebben we vrij want dan is het Idi, oftewel suikerfeest, einde vd Ramadan. Omdat de Moslim- en Christencultuur hier vreedzaam samenleeft betekent dat dubbele nationale feestdagen. Dat vinden we helemaal niet erg!!



Dat was het weer voor nu, x Mas en Kiek

wederom geen electriciteit

Lang leve de moderne technologie......en de olielamp!

(Kiki stuurt een email aan haar ouders)

Uitzicht vanuit onze veranda.

Foto's

Onze woonkamer(met nieuwe vloerkleden)

Hier probeert marcel om een tas op z'n hoofd te dragen net als een afrikaan (is nog niet zo gemakkelijk)

Nieuwsgierige kinderen in Masindi

Ziehier onze wijk Nakulabye. Jammer dat je het bordje bijna niet kunt lezen...

Groetjes uit Afrika

Hallo!

Foto's erop zetten wil momenteel niet, dus maar even een verhaaltje. Straks zal ik het nog eens proberen. Ik (Kiki) heb vandaag mijn eerste echte werkdag gehad en het was leuk. Ik werk in een van de grootste, maar ook armste wijk van Kampala. Om er te komen moet ik met de "shared taxi" en vervolgens 10 minuten lopen. Je loopt echt tussen de kippen, geiten en overal mensen die van alles aan het doen zijn. Ik had een vergadering waarin ik mezelf heb voorgesteld en waarin Esther uitlegde wat mijn taak is de komende maanden/2 jaar. Ik moet me vooral focussen op activiteiten die de jongeren aantrekken om naar het Youth Centre te komen en die gericht zijn op educatie en kennis vergoten. Veel jongeren zijn drop-outs en gaan al jaren niet meer naar school, sommigen al vanaf hun 10e jaar, dus de doelgroep is nogal breed.

Afgelopen weekend waren we in Massindi, dat ligt redelijk Noord vlakbij de Muchissons Falls. Daar zijn wij niet geweest want we hadden maar 2 halve dagen, we hebben heerlijk gerelaxt. Massindi is bloedheet dus ik ben een beetje verbrand, had ook behoorlijke hoofdpijn ervan. Maar het is er wel heel rustig, soms wordt je wel gek van Kampala, al die mensen! Maar ja... er is altijd wat te doen en ik heb de helft nog niet eens ontdekt!!

Wat grappig is: in Nederland praat iedereen over het weer (mooi weertje he, bah alweer regen etc etc). Nou, in Oeganda praten we over power /electricity. (wanneer zou er weer electriciteit zijn, gisteren hebben we maar 6 uur stroom gehad etc etc). Tja, het houdt iedereen lekker bezig, je moet je planning er soms echt op afstemmen. Het wassen is wel een beetje problematisch, ik krijg mijn kleren niet echt schoon. En omdat Marcel nogal pietje precies is besloot ik ons te trakteren op een laundry services. Dat had ik dus beter niet kunnen doen! Ik, zuinige Kiki, heb 20 euro (!) neergelegt om een paar broeken, sokken en t-shirts te laten wassen. Dat is voor de gemiddelde Oegandees een maandloon!! Andere oplossing dan maar....

Dat was het weer en heeel veel liefs uit donker Afrika! (letterlijk donker, want vandaag geen power).

leven in Kampala

(foto: Marcel verbrandt onze huisvuilnis)

Omdat Marcel al direct aan de slag moest, stond ik er alleen voor om de stad te verkennen. Zoals je op de foto's van Marcel wel kunt zien is Kampala een drukke stad. Je hebt er 2 taxi-parken en de eerste keer dat je er bent wordt je bijna gillend-gek. De tweede keer daarentegen komt er al een beetje logica in de chaos. En na een week weet ik mijn weg in en rond Kampala aardig te vinden. Transport is er makkelijk, er rijden altijd en overal shared taxi's die je voor minder dan 40 cent naar het centrum of waar dan ook rijden. Als je iets niet weet zijn mensen altijd bereid je te helpen en daarom leer je hier snel.

Ik heb de hele week kleine inkopen gedaan voor ons huisje, maar zaterdag ben ik samen met Marcel en mijn aanstaande collega grote inkopen wezen doen voor ons huis. De zitkamer is nu helemaal klaar en gezellig. De rest moet nog, maar we hebben de tijd. Dit weekend hadden we de eerste logee al, Frauke een meisje uit Nederland dat 9 mnd in Oeganda blijft. Ze woont vlakbij de grens van Rwanda en smste ons of we een slaapplek wisten voor haar. We zijn daarop met haar uitgeweest zaterdag en zondag. Erg leuk weekend gehad.

Vrijdag hadden we een afstudeerfeestje van onze buurvrouw. Omdat ze hier nogal dol op speeches zijn zul je op elk feestje rekening moeten houden met minimaal een uur gepraat. Ze bedanken dan iedereen. Dat was dus ook op het afstudeerfeestje, de buurvrouw stelde ons direct even voor aan iedereen, dat was wel grappig.

Vandaag zijn we wezen zwemmen bij de Universiteit, daar wonen we dus vlakbij. Dat is superhandig, want het is een mooi terrein met een zwembad (wel een beetje vies, maar ja) en een squashbaan. Dus we kunnen hier al sporten!

Ook het eten is hier lekker, vooral van de straat. Onze favoriet is de Rolex (niet het horloge). Dat is een pannekoek met ei, tomaat en kool die ze op straat voor je maken. Het kost maar 30 cent en vult voor een complete maaltijd. Ook de sateetjes van straat smaken goed. Nog steeds geen diarree, dus so far so good!

Volgende week hoop ik toch echt ook te beginnen met werken. Ik had afgelopen vrijdag een gesprek bij het Kawempe Youth Centre, maar dat bleek later een kennismaking te zijn en dinsdag wordt ik gebeld over wanneer het echte gesprek plaatsvindt. Maar ik denk dat het wel goed zit!!

Binnenkort meer....

Liefs Kiki

Eerste Werkweek

(foto's van kampala)

Zo de eerste werkweek zit erop. Het is wel even wennen hier in Afrika, alles gaat toch anders dan in nederland. Afgelopen maandag (na mijn eerste werkdag) Moest ik deelnemen aan een workshop Proposal Writing. Deze workshop werd gegeven door FIT Uganda (mijn werkgever). Er waren zo'n 10 NGO's (non governmental organisations) aanwezig en er werd behoorlijk met ontwikkelings jargon gesmeten. Woorden als outreach, gender, empowerment, HIV/aids, disability zijn hier dagelijkse kost. Om toegang te krijgen tot donaties en funding moeten de NGO's een degelijk proposal kunnen schrijven. Niemand geeft geld als hij niet zeker weet dat het goed wordt besteed... Mijn taak (in eerste instantie) is het begeleiden van deze NGO's bij het schrijven van de proposals en verder het opvolgen van het ATM (Access to Markets) project. Zodra ik wat meer ingewerkt ben zal ik nog wel meer hierover schrijven.

Ons huis wordt al steeds gezelliger. We hebben een aantal kleden gekocht voor op de vloer, nu moeten we alleen nog iets doen aan het mierenprobleem. Het geld gaat toch wat sneller op dan verwacht. Vooral luxe artikelen (alles wat niet eetbaar is) zijn erg duur en het lidmaatschap van de country club a $180 per maand is ook niet niks (grapje). We moeten nog wel even in het Afrikaanse ritme komen.

Groeten,

Marcel

nieuwe woonplek

Oli otya? Met ons gaat het prima, oftwewel Bulungi! Na een week training, waaronder taaltraining, staan we er nu helemaal alleen voor! Voor ons het moment om elkaar eens even goed aan te kijken en te denken: help, waar zijn we aan begonnen!

Afgelopen vrijdag heeft Marcel kennis gemaakt met een collega van FIT Uganda. Een interessante man, die duidelijk was over zijn (behoorlijk hoge) verwachtingen van Marcel. Maar dat is goed, zo krijgt Marcel ook ruimte om zich te ontwikkelen en zijn eigen verwachtingen waar te maken. We zijn tenslotte niet voor niets gekomen!

De eerste kennismaking met ons huisje was heel vreemd, het opwindende gevoel dat we verwacht hadden te krijgen, bleef een beetje uit. We hebben een heel mooi huisje, behoorlijk wat mooier dan verwacht. Het is een witte bungalow met een behoorlijk grasveld ervoor (zie foto). Naast ons woont een moeder met 2 kinderen en achter ons wordt een heel klein huisje verhuurd aan 2 studenten (waarvan het meisje een heel lief en schattig kindje heeft van 2 maanden oud),
we wonen namelijk erg dichtbij de universiteit. Heel gaaf natuurlijk, zo'n mooi huis, maar het had van ons niet gehoeven. We zouden al blij zijn geweest met een slaapkamer en woonkamer. Nu hebben we 3 (!) slaapkamers en een tuin. De inrichting van ons huisje is trouwens behoorlijk sober, er was helemaal niets! Ook de badkamer is piepklein en een beetje behelpen. We schokken een beetje van de hoeveelheid sloten, in Afrika zit alles achter slot en grendel, dus ook je huis. Dat zijn we (gelukkig!) niet echt gewend. Maar onze buren zijn gelukkig erg aardig, ze kwamen direct langs en we hebben van de buurvrouw al gordijnen gekregen! Zo leuk!!

We zijn zaterdag direct Kampala in gegaan om lampen en nodige huisraad te kopen. Binnen 5 minuten verdwaald natuurlijk, want de stad is een grote chaos voor ons Muzungu's! Maar we beginnen al een beetje de positieve dingen te zien van de stad, het leeft er namelijk altijd. Mensen leven buiten en werken buiten, 7 dagen in de week en 24 uur per dag. Ze zijn totaal niet verlegen en altijd nieuwsgierig naar de Muzungu's. Tja, soms zijn we een behoorlijk attractie.

Uganda kampt met een groot energieprobleem waarbij de stad Kampala afwisselend 24uur electriciteit heeft. Vanavond is het weer tijd voor de olielamp en lezen we gezellig een boek.


Morgen gaat Marcel beginnen met zijn job, hij heeft dinsdag en woensdag al direct een belangrijke workshop over ...(tja, waarover eigenlijk??). Kiki zal de laatste afwerking van het huis doen, schoonmaken en nog wat spulletjes kopen. Maar daarna wil zij ook aan de slag!! Er staat al een afspraak met het Kawempe Youth Center (en dat is gelukkig heel dichtbij onze buurt).

Binnenkort meer!!

Greetzzzz Mas en Kiek

PS Marcel is nog steeds een niet-roker!!!
PS Er staat ook een foto op de Engelse website.